24มี.ค.62 Criticism By Kridpuj Dhansandozs
5 ปีที่ผ่านมา
#โตแล้วเลือกเองได้
Merry Christmas, Mr. Lawrence (Nagisa Oshima, 123 min, 1983)
!SPOILER ALERT!
.
.
.
.
.
Yonoi เป็นทหารหนุ่มที่เพิ่งกลับมาจากแมนจูเรีย หลังจากถูกส่งตัวไปที่นั่นทำให้เขาไม่สามารถไปร่วมกับเพื่อนทหารอุดมการณ์ชาตินิยมในการทำกบฏในวันที่ 26-29 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1936 สาเหตุจากความไม่พอใจการบริหารงานราชการ มีการเอื้อประโยชน์แก่พวกพ้องและทุจริต เกิดความสูญเสียทั้งนักการเมือง มีการบุกทำลายสถานที่ราชการในกรุงโตเกียว โดยกลุ่มทหารได้อ้างชื่อจักรพรรดิฮิโรฮิโต ซึ่งถือเป็นผู้นำกองทัพญี่ปุ่นในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง
เมื่อพระองค์รู้ว่าเกิดกบฏขึ้น ท่านได้กำชับรัฐบาลให้จัดการภายในหนึ่งชั่วโมง แต่สุดท้ายก็ล้มเหลว ท่านจึงแสดงตนเป็นกำลังหลักในการปราบกบฏ จนกระทั่งทหารที่บุกเข้าไปในวังเพื่อให้รับรองสถานะของทหารในการก่อกบฏ พระองค์ได้ตอบกลับไปว่า “พวกเจ้ากล้าดีอย่างไรที่เข้ามาในที่แห่งนี้ เจ้าไม่รู้หรอกหรือว่าข้าจักรพรรดิของพวกเจ้า”
สถานะดั้งเดิมของกษัตริย์ญี่ปุ่นถือเป็นเทพเจ้าและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ในช่วงปีค.ศ. 1890 มีการออกกฎหมายควบคุมการศึกษาให้ปลูกฝังความจงรักภักดีพระมหากษัตริย์โดยยึดโยงกับความเชื่อของลัทธิขงจื้อ มีนายกรัฐมนตรีบางท่านถึงกับบอกว่า พสกนิกรไม่มีคุณค่าอะไรในตนเอ มีแค่หน้าที่ดำรงอยู่เพื่อรับใช้กษัตริย์ นี่เองจึงเป็นที่มาของลัทธิคลั่งพระจักรพรรดิที่ฝังรากลึกในความเชื้อชาวญี่ปุ่นมาเนิ่นนาน
หลังจากที่สงครามโลกครั้งที่สองสิ้นสุดลง สหรัฐฯ ได้ร่างรัฐธรรมนูญใหม่ให้ญี่ปุ่น พร้อมทั้งมองว่าลัทธิเทวราชามีส่วนทำให้เกิดลัทธิทหารนิยม ฝ่ายสัมพันธมิตรบีบให้จักรพรรดิฮิโรฮิโตยอมจำนน ต่อมาท่านได้ประกาศทางวิทยุว่าตนมิได้เป็นผู้วิเศษเทวดาหรือบุตรพระอาทิตย์ดังที่เชื่อกันมาช้านาน มีฝ่ายขวาจัดบางส่วนไม่ยอมรับในคำกล่าวของพระองค์และได้ปลุกปั่นความเป็นเทพของพระองค์ขึ้นอีกครั้งแต่ไม่สำเร็จกลายเป็นที่มาของการทำให้สถาบันกษัตริย์ญี่ปุ่นหลุดพ้นออกจากการเมืองและมีอำนาจภายใต้รัฐธรรมนูญอย่างที่ไม่มีเคยมีมาก่อน
Yonoi เป็นนายทหารหนุ่มที่กึ่งจะเป็นหัวก้าวหน้า เขาแอบพาแจคเข้ามาที่แคมป์เชลยศึกที่เขาดูแล เนื่องด้วยว่าเขาเห็นว่าแจคมิได้มีความผิดอย่างที่ถูกกล่าวหา แต่การกระทำของ Yonoi เองหลายครั้งก็อึงกับอำนาจนิยมแบบบ้าคลั่ง อย่างการสั่งประหารชีวิตลอเรนซ์ โดยอ้างว่าลักลอบนำวิทยุเข้ามาในค่าย ถึงแม้ว่าจะจับตัวใครไม่ได้ เช่นเดียวกับการสั่งประหาร Hicksley เพราะเขาไม่ยอมบอกความลับที่ทางการต้องการทราบ
ด้วยความกึ่งก้าวหน้ากึ่งอนุรักษ์-อำนาจนิยม ทำให้ค่ายกักกันของ Yonoi มีความพิเศษตรงที่สถานะระหว่างหัวหน้าค่าย หัวหน้าหน่วย หรือทหารเชลยพร่าเลือนเลื่อนไหล บางครั้งก็ถูกขีดเส้นเข้มชัดว่าใครคือผู้มีอำนาจสูงสุด ใครคือคนที่พร้อมถูกพิพากษา บางครั้งเส้นกั้นนี้ก็สลายหายไปราวกับพวกเขาเป็นเพียงเพื่อนร่วมโลกใบเดียวกันแค่นั้น และต่างมีอำนาจต่อรองไม่แพ้กัน เช่นการเนรมิตงานศพให้ทหารคนหนึ่งที่จากไป พร้อมกับการแหกกฎประเพณีเคียวที่ต้องอดอาหาร
น่าสนใจตรงที่ค่ายกักกันแห่งหนึ่งบนเกาะชวา ความปรารถนาที่ต้องปิดกั้นของ Yonoi เช่นเดียวกับชื่อดนตรีประกอบภาพยนตร์ชื่อ Forbidden Colours อันไม่อาจเปิดเผยได้ในเมื่อเขาอยู่ในยุคทหารนิยม และยิ่งเขาดำรงสถานะเป็นหัวหน้าของชายชาติทหารอีกที ความปรารถนานี้เองที่ทำให้ Yonoi จงใจให้แจคหลุดรอดพ้นคดีและมีชีวิตต่อได้อีกสักพักในค่ายนั้น ความตายของเขาในเวลาต่อมาที่ค่ายแห่งนั้นเองได้ส่งเสียงสะท้อนไปยังเหล่าทหารหลากสัญชาติ ทั้งตะวันออก-ตะวันตก Yonoi ขอร้องให้ฮาระนำปลายเส้นผมไปไว้ที่ศาลเจ้าบ้านเกิดของเขา ความรู้สึกที่เขามีต่อแจคมิอาจบอกได้เสียด้วยซ้ำว่าคือความรัก ความเสน่หา ความใคร่ หรือนิยามคำใดที่ดลใจให้เขาพาแจคกลับมาด้วย
รอยจูบของแจคบนแก้มของ Yonoi คงบอกได้ยากว่าเป็นการทำไปเพื่อช่วยเหลือเพื่อนทหาร และใช้สถานะของความเป็นเพศชายในการขุดเอารสนิยมทางเพศของ Yonoi มาเป็นจุดด้อยเพื่อต่อรอง หรือแท้จริงแล้วว่ามีอะไรที่ลึกซึ้งเกินไปกว่านั้น แจค ชายที่มีเรื่องราวอันน้อยนิดและความทรงจำของความรักชู้สาว ชีวิตของทนายหนุ่มคนนี้ยังฝังแน่นกับปมในอดีตระหว่างเขากับน้องชายที่ตามหลอกหลอน ภาพยนตร์ได้ฉายภาพในห้วงกึ่งหลับกึ่งตื่น กึ่งจริงกึ่งฝันของเขา เมื่อตัวเขาเองในตอนปัจจุบันย้อนเวลากลับไปรื้อฟื้นบาดแผลในจิตใจ ควาหยิ่งผยองของความเป็นชาย ผิดกับน้องชายของเขาที่ตกเป็นเป้าของการล้อเลียน บุคลิกพี่น้องที่ต่างกันคนละขั้วทำให้เขาไม่กล้าไปช่วยเหลือน้องชายในบ่ายแก่ๆ วันหนึ่งเมื่อน้องชายถูกรุมรังแก
ในวินาทีท้ายๆ ของชีวิต ร่างของเขาถูกฝังยึดไว้ที่ค่ายแห่งหนึ่งบนเกาะชวา แต่ดวงจิตเขาล่องลอยไปหาน้องชายที่พลัดพรากจากกันมาแสนนาน เสียงร้องเพลงเจื้อยแจ้วไม่เคยถูกขับกล่อมอีกเลยนับแต่เหตุการณ์นั้นก็ถูกนับมาขับขานอีกครั้ง น้องชายวานให้พี่ช่วยดูแลดอกไม้ที่จะผลิบานทุกห้าปี แจคสัญญาว่าจะกลับมาหาเขาก่อนมันจะเบ่งบานอีกครั้งในรอบหน้า เขาได้กลับมาแล้ว ได้ฟังน้องชายร้องเพลงอีกครั้ง เขาทั้งคู่จูงมือกัน ก่อนพบว่าความจริงคือลมหายใจสุดท้ายของเขากำลังรวยริน
สี่ปีต่อมา Yonoi ถูกประหารชีวิตหลังญี่ปุ่นพ่ายแพ้สงคราม ลอเรนซ์กลับไปเยี่ยมฮาระอีกครั้งในสถานกาณณ์ที่กลับหัวกลับหาง ฮาระกำลังจะถูกประหารชีวิตในวันรุ่งขึ้น ภาพในอดีตคืนวันคริสต์มาสเมื่อสี่ปีที่แล้ว เขาเมาอย่างหนัก ก่อนจะปล่อยตัวแจคและลอเรนซ์เป็นอิสระ เมื่อสี่ปีที่แล้วเขาไม่ต่างอะไรจากซานต้าที่มามอบของขวัญให้ทั้งคู่ได้อยู่ต่อบนโลกนี้อย่างมีความหวังว่าวันหนึ่งสงครามจะสิ้นสุดลง พวกเขาจะได้กลับบ้าน แต่วันนี้สี่ปีผ่านไปฮาระจากบ้านมาไกลในฐานะนักโทษสงคราม นักโทษคดีเดียวกันนี้เองกลับถูกตัดสินไม่เท่าเทียมกัน “เราล้วนผิดกันทั้งหมด” ลอเรนซ์กล่าว
“คุณคือเหยื่อของคนที่คิดว่าตนเองถูก” เพื่อนทหารคนละซีกโลกนั่งใช้จ่ายช่วงเวลาสุดท้ายที่จะได้พบกัน เขารำลึกถึงความหลัง วันเวลาเดียวกันนี้ พวกเขาช่างมีความสุขเหลือเกิน ฮาระส่งความสุขในวาระสุดท้ายของชีวิต “สุขสันต์วันคริสต์มาสนะ ลอเรนซ์” ภายใต้ใบหน้าอันหมองเศร้าและรอยยิ้มที่เจือด้วยความทุกข์ ฮาระก็ยังเป็นซานต้า ซานต้าที่ต้องพลัดพรากจากบ้านเกิดมาไกลเหลือเกิน
Merry Christmas, Mr. Lawrence จึงเป็นการเล่ากล่าวเรื่องราวที่ไม่ถูกนับรวมในประวัติศาสตร์กระแสหลักหากเรานึกถึงสงครามโลก ภาพยนตร์ที่มิได้ฉายให้เห็นการรบราฆ่าฟัน แต่กลับไม่ประนีประนอมในการจำลองเส้นสายสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์ เบื้องใต้ตำแหน่งและสถานะทางสังคมที่ประดิษฐ์ขึ้นยามสงคราม ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้ย้อนกลับไปจุดตั้งต้นของความเป็นมนุษย์ที่เรามิได้ต่างกัน เรามีความฝัน เรามีความรัก เรามีความหวัง
อ้างอิง
ประสิทธิ์ ปิวาวัฒนพานิช. 2007. บทความประสิทธิ ปิวาวัฒนพานิช: บทบาทของจักรพรรดิฮิโรฮิโตในการปราบกบฎ
Merry Christmas, Mr. Lawrence (Nagisa Oshima, 123 min, 1983)
!SPOILER ALERT!
.
.
.
.
.
Yonoi เป็นทหารหนุ่มที่เพิ่งกลับมาจากแมนจูเรีย หลังจากถูกส่งตัวไปที่นั่นทำให้เขาไม่สามารถไปร่วมกับเพื่อนทหารอุดมการณ์ชาตินิยมในการทำกบฏในวันที่ 26-29 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1936 สาเหตุจากความไม่พอใจการบริหารงานราชการ มีการเอื้อประโยชน์แก่พวกพ้องและทุจริต เกิดความสูญเสียทั้งนักการเมือง มีการบุกทำลายสถานที่ราชการในกรุงโตเกียว โดยกลุ่มทหารได้อ้างชื่อจักรพรรดิฮิโรฮิโต ซึ่งถือเป็นผู้นำกองทัพญี่ปุ่นในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง
เมื่อพระองค์รู้ว่าเกิดกบฏขึ้น ท่านได้กำชับรัฐบาลให้จัดการภายในหนึ่งชั่วโมง แต่สุดท้ายก็ล้มเหลว ท่านจึงแสดงตนเป็นกำลังหลักในการปราบกบฏ จนกระทั่งทหารที่บุกเข้าไปในวังเพื่อให้รับรองสถานะของทหารในการก่อกบฏ พระองค์ได้ตอบกลับไปว่า “พวกเจ้ากล้าดีอย่างไรที่เข้ามาในที่แห่งนี้ เจ้าไม่รู้หรอกหรือว่าข้าจักรพรรดิของพวกเจ้า”
สถานะดั้งเดิมของกษัตริย์ญี่ปุ่นถือเป็นเทพเจ้าและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ในช่วงปีค.ศ. 1890 มีการออกกฎหมายควบคุมการศึกษาให้ปลูกฝังความจงรักภักดีพระมหากษัตริย์โดยยึดโยงกับความเชื่อของลัทธิขงจื้อ มีนายกรัฐมนตรีบางท่านถึงกับบอกว่า พสกนิกรไม่มีคุณค่าอะไรในตนเอ มีแค่หน้าที่ดำรงอยู่เพื่อรับใช้กษัตริย์ นี่เองจึงเป็นที่มาของลัทธิคลั่งพระจักรพรรดิที่ฝังรากลึกในความเชื้อชาวญี่ปุ่นมาเนิ่นนาน
หลังจากที่สงครามโลกครั้งที่สองสิ้นสุดลง สหรัฐฯ ได้ร่างรัฐธรรมนูญใหม่ให้ญี่ปุ่น พร้อมทั้งมองว่าลัทธิเทวราชามีส่วนทำให้เกิดลัทธิทหารนิยม ฝ่ายสัมพันธมิตรบีบให้จักรพรรดิฮิโรฮิโตยอมจำนน ต่อมาท่านได้ประกาศทางวิทยุว่าตนมิได้เป็นผู้วิเศษเทวดาหรือบุตรพระอาทิตย์ดังที่เชื่อกันมาช้านาน มีฝ่ายขวาจัดบางส่วนไม่ยอมรับในคำกล่าวของพระองค์และได้ปลุกปั่นความเป็นเทพของพระองค์ขึ้นอีกครั้งแต่ไม่สำเร็จกลายเป็นที่มาของการทำให้สถาบันกษัตริย์ญี่ปุ่นหลุดพ้นออกจากการเมืองและมีอำนาจภายใต้รัฐธรรมนูญอย่างที่ไม่มีเคยมีมาก่อน
Yonoi เป็นนายทหารหนุ่มที่กึ่งจะเป็นหัวก้าวหน้า เขาแอบพาแจคเข้ามาที่แคมป์เชลยศึกที่เขาดูแล เนื่องด้วยว่าเขาเห็นว่าแจคมิได้มีความผิดอย่างที่ถูกกล่าวหา แต่การกระทำของ Yonoi เองหลายครั้งก็อึงกับอำนาจนิยมแบบบ้าคลั่ง อย่างการสั่งประหารชีวิตลอเรนซ์ โดยอ้างว่าลักลอบนำวิทยุเข้ามาในค่าย ถึงแม้ว่าจะจับตัวใครไม่ได้ เช่นเดียวกับการสั่งประหาร Hicksley เพราะเขาไม่ยอมบอกความลับที่ทางการต้องการทราบ
ด้วยความกึ่งก้าวหน้ากึ่งอนุรักษ์-อำนาจนิยม ทำให้ค่ายกักกันของ Yonoi มีความพิเศษตรงที่สถานะระหว่างหัวหน้าค่าย หัวหน้าหน่วย หรือทหารเชลยพร่าเลือนเลื่อนไหล บางครั้งก็ถูกขีดเส้นเข้มชัดว่าใครคือผู้มีอำนาจสูงสุด ใครคือคนที่พร้อมถูกพิพากษา บางครั้งเส้นกั้นนี้ก็สลายหายไปราวกับพวกเขาเป็นเพียงเพื่อนร่วมโลกใบเดียวกันแค่นั้น และต่างมีอำนาจต่อรองไม่แพ้กัน เช่นการเนรมิตงานศพให้ทหารคนหนึ่งที่จากไป พร้อมกับการแหกกฎประเพณีเคียวที่ต้องอดอาหาร
น่าสนใจตรงที่ค่ายกักกันแห่งหนึ่งบนเกาะชวา ความปรารถนาที่ต้องปิดกั้นของ Yonoi เช่นเดียวกับชื่อดนตรีประกอบภาพยนตร์ชื่อ Forbidden Colours อันไม่อาจเปิดเผยได้ในเมื่อเขาอยู่ในยุคทหารนิยม และยิ่งเขาดำรงสถานะเป็นหัวหน้าของชายชาติทหารอีกที ความปรารถนานี้เองที่ทำให้ Yonoi จงใจให้แจคหลุดรอดพ้นคดีและมีชีวิตต่อได้อีกสักพักในค่ายนั้น ความตายของเขาในเวลาต่อมาที่ค่ายแห่งนั้นเองได้ส่งเสียงสะท้อนไปยังเหล่าทหารหลากสัญชาติ ทั้งตะวันออก-ตะวันตก Yonoi ขอร้องให้ฮาระนำปลายเส้นผมไปไว้ที่ศาลเจ้าบ้านเกิดของเขา ความรู้สึกที่เขามีต่อแจคมิอาจบอกได้เสียด้วยซ้ำว่าคือความรัก ความเสน่หา ความใคร่ หรือนิยามคำใดที่ดลใจให้เขาพาแจคกลับมาด้วย
รอยจูบของแจคบนแก้มของ Yonoi คงบอกได้ยากว่าเป็นการทำไปเพื่อช่วยเหลือเพื่อนทหาร และใช้สถานะของความเป็นเพศชายในการขุดเอารสนิยมทางเพศของ Yonoi มาเป็นจุดด้อยเพื่อต่อรอง หรือแท้จริงแล้วว่ามีอะไรที่ลึกซึ้งเกินไปกว่านั้น แจค ชายที่มีเรื่องราวอันน้อยนิดและความทรงจำของความรักชู้สาว ชีวิตของทนายหนุ่มคนนี้ยังฝังแน่นกับปมในอดีตระหว่างเขากับน้องชายที่ตามหลอกหลอน ภาพยนตร์ได้ฉายภาพในห้วงกึ่งหลับกึ่งตื่น กึ่งจริงกึ่งฝันของเขา เมื่อตัวเขาเองในตอนปัจจุบันย้อนเวลากลับไปรื้อฟื้นบาดแผลในจิตใจ ควาหยิ่งผยองของความเป็นชาย ผิดกับน้องชายของเขาที่ตกเป็นเป้าของการล้อเลียน บุคลิกพี่น้องที่ต่างกันคนละขั้วทำให้เขาไม่กล้าไปช่วยเหลือน้องชายในบ่ายแก่ๆ วันหนึ่งเมื่อน้องชายถูกรุมรังแก
ในวินาทีท้ายๆ ของชีวิต ร่างของเขาถูกฝังยึดไว้ที่ค่ายแห่งหนึ่งบนเกาะชวา แต่ดวงจิตเขาล่องลอยไปหาน้องชายที่พลัดพรากจากกันมาแสนนาน เสียงร้องเพลงเจื้อยแจ้วไม่เคยถูกขับกล่อมอีกเลยนับแต่เหตุการณ์นั้นก็ถูกนับมาขับขานอีกครั้ง น้องชายวานให้พี่ช่วยดูแลดอกไม้ที่จะผลิบานทุกห้าปี แจคสัญญาว่าจะกลับมาหาเขาก่อนมันจะเบ่งบานอีกครั้งในรอบหน้า เขาได้กลับมาแล้ว ได้ฟังน้องชายร้องเพลงอีกครั้ง เขาทั้งคู่จูงมือกัน ก่อนพบว่าความจริงคือลมหายใจสุดท้ายของเขากำลังรวยริน
สี่ปีต่อมา Yonoi ถูกประหารชีวิตหลังญี่ปุ่นพ่ายแพ้สงคราม ลอเรนซ์กลับไปเยี่ยมฮาระอีกครั้งในสถานกาณณ์ที่กลับหัวกลับหาง ฮาระกำลังจะถูกประหารชีวิตในวันรุ่งขึ้น ภาพในอดีตคืนวันคริสต์มาสเมื่อสี่ปีที่แล้ว เขาเมาอย่างหนัก ก่อนจะปล่อยตัวแจคและลอเรนซ์เป็นอิสระ เมื่อสี่ปีที่แล้วเขาไม่ต่างอะไรจากซานต้าที่มามอบของขวัญให้ทั้งคู่ได้อยู่ต่อบนโลกนี้อย่างมีความหวังว่าวันหนึ่งสงครามจะสิ้นสุดลง พวกเขาจะได้กลับบ้าน แต่วันนี้สี่ปีผ่านไปฮาระจากบ้านมาไกลในฐานะนักโทษสงคราม นักโทษคดีเดียวกันนี้เองกลับถูกตัดสินไม่เท่าเทียมกัน “เราล้วนผิดกันทั้งหมด” ลอเรนซ์กล่าว
“คุณคือเหยื่อของคนที่คิดว่าตนเองถูก” เพื่อนทหารคนละซีกโลกนั่งใช้จ่ายช่วงเวลาสุดท้ายที่จะได้พบกัน เขารำลึกถึงความหลัง วันเวลาเดียวกันนี้ พวกเขาช่างมีความสุขเหลือเกิน ฮาระส่งความสุขในวาระสุดท้ายของชีวิต “สุขสันต์วันคริสต์มาสนะ ลอเรนซ์” ภายใต้ใบหน้าอันหมองเศร้าและรอยยิ้มที่เจือด้วยความทุกข์ ฮาระก็ยังเป็นซานต้า ซานต้าที่ต้องพลัดพรากจากบ้านเกิดมาไกลเหลือเกิน
Merry Christmas, Mr. Lawrence จึงเป็นการเล่ากล่าวเรื่องราวที่ไม่ถูกนับรวมในประวัติศาสตร์กระแสหลักหากเรานึกถึงสงครามโลก ภาพยนตร์ที่มิได้ฉายให้เห็นการรบราฆ่าฟัน แต่กลับไม่ประนีประนอมในการจำลองเส้นสายสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์ เบื้องใต้ตำแหน่งและสถานะทางสังคมที่ประดิษฐ์ขึ้นยามสงคราม ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้ย้อนกลับไปจุดตั้งต้นของความเป็นมนุษย์ที่เรามิได้ต่างกัน เรามีความฝัน เรามีความรัก เรามีความหวัง
อ้างอิง
ประสิทธิ์ ปิวาวัฒนพานิช. 2007. บทความประสิทธิ ปิวาวัฒนพานิช: บทบาทของจักรพรรดิฮิโรฮิโตในการปราบกบฎ
▲
▼
รายการสั่งซื้อของฉัน
รายการสั่งซื้อของฉัน
ข้อมูลร้านค้านี้
ส่งข้อความติดต่อร้าน
เกี่ยวกับร้านค้านี้
ค้นหาสินค้าในร้านนี้
ค้นหาสินค้า
สินค้าที่ดูล่าสุด
บันทึกเป็นร้านโปรด
Join เป็นสมาชิกร้าน
แชร์หน้านี้
แชร์หน้านี้
↑
TOP เลื่อนขึ้นบนสุด
TOP เลื่อนขึ้นบนสุด
สินค้าในตะกร้า ({{total_num}} รายการ)
ขออภัย ขณะนี้ยังไม่มีสินค้าในตะกร้า
ราคาสินค้าทั้งหมด
฿ {{price_format(total_price)}}
- ฿ {{price_format(discount.price)}}
ราคาสินค้าทั้งหมด
{{total_quantity}} ชิ้น
฿ {{price_format(after_product_price)}}
ราคาไม่รวมค่าจัดส่ง
➜ เลือกซื้อสินค้าเพิ่ม