Criticism By Kridpuj Dhansandozs 12ธ.ค.62

**EDITED**

การได้เห็น (การอ้างถึง) ครูเงาะ รวมถึงการปรากฎตัวของศรัณยู วงษ์กระจ่าง ดีเจจั๊ด และโอปอล์ ปาณิสรา ในภาพยนตร์ที่พยายามรวบบทสรุปที่ว่า "จงใช้ชีวิตอย่าเฟค อย่าปลอม" ก็รู้สึกแปลกๆ ดีเหมือนกัน

ดูจะมีนักแสดงเพียงคนเดียวหรือเปล่าที่น่าจะอิมโพรไวส์ใส่บทพูดเกี่ยวกับการเมืองลงไปคือดีเจป๋อมแป๋ม ตอนที่ให้เจ๊น้ำ ชาวบ้านติดดินที่หาเงินไปศัลยกรรมหน้าจนเหมือนดาราเพราะแฟนเก่าชอบเบ้าหน้าดาราคนนี้ ดีเจป๋อมแป๋มซึ่งเป็นผู้จัดการดาราถามเจ๊น้ำว่าอยากได้อะไรเป็นข้อแลกเปลี่ยนกับการปลอมตัว เขาเสนอความฝันของคนรวยๆ ให้ เช่น ที่ดินในย่านราคาแพง รถหรู หรือแม้กระทั่ง "ตำแหน่งในรัฐบาล" (ซึ่งในทางหนึ่งมันก็เป็นการแซะว่าตำแหน่งการเมืองมันช่างได้มาอย่างไม่ชอบมาพากลเหลือเกิน) แต่สิ่งที่เจ๊น้ำต้องการคือแค่ได้ไปรายการอาหารกุ๊กที่เธอคลั่งไคล้

คำพูดของกอหญ้า (แสดงโดยดีเจป๋อมแป๋ม) สะท้อนความรังเกียจนักการเมือง เหมือนที่ธงชัย วินิจจะกูลเสนอใน บทความ "ชัยชนะของเสรีประชาธิปไตยที่มีพระมหากษัตริย์อยู่เหนือการเมือง" ว่าการเมืองหลังพุทธศตวรรษที่ 2520 อยู่ภายใต้ "ธนานุภาพ" หรือพลังของทุนที่ครอบงำการเลือกตั้งจนถึงสภา จนเกิดภาพลักษณ์ของนักการเมืองที่เป็นพวกคดโกง หาประโยชน์ใส่ตัว สกปรก ใช้เงินหรืออิทธิพลก็ได้รับตำแหน่ง จนประชาธิปไตยแบบรัฐสภามีความน่าเชื่อถือต่ำตลอดมา

ธงชัยให้ความเห็นว่าปัจจุบันระบบรัฐสภาไทยอยู่ภายใต้ อำนาจของ "พลังทุนระดับชาติ (และนานาชาติ)" ที่ยิ่งใหญ่กว่าทุนการเมืองใดๆที่ผ่านมาทั้งหมด แต่สังคมไทย (โดยเฉพาะชนชั้นกลางกรุงเทพ) กลับรังเกียจและขยะแขยงรัฐสภาที่ถูกครอบงำด้วยทุนท้องถิ่น (และทุนชาติที่าจากท้องถิ่น)

ภาพที่ชนชั้นกลางกรุงเทพเห็นจึงเป็นเพียงการต่อสู้ ช่วงชิงความได้เปรียบในกระบวนการเลือกตั้งและในประชาธิปไตยรัฐสภา เพื่อผลประโยชน์ของตนและพวก เพื่อนโยบายที่ตนเชื่อ หรือเพื่อปรับปรุงประชาธิปไตยสภา แต่ไม่เคยเห็นถึง "ปริมณฑลเหนือการเมือง" แต่อย่างใด

ประชาธิปไตยแบบนักศีลธรรมชนชั้นกลางเมืองกรุงจึงบิดเบี้ยว แทนที่จะสนใจพลังการเมืองของกลุ่มต่างๆในสังคมไทย แต่กลับมองง่ายๆว่าใครสะอาด ใครสกปรก จนเกิดภาพที่ติดตราตรึงใจว่านักการเมืองล้วนฉ้อฉล ส่วนบุคคลหรือกลุ่มการเมืองที่ทำตัวลอยเหนือความสกปรกจึงเป็นรัฐบุรุษหรือนักประชาธิปไตยที่ยิ่งใหญ่

การที่หนังมันเล่าเรื่องของชีวิตปัจเจค ชีวิตหรูหราของเหล่าไฮโซและเชิดชูดาราไอดอลอย่างไม่แคร์บรรยากาศบ้านเมือง จนทั้งเรื่องแทบจะเป็น การเมือง-free ก็ทำให้นึกถึงประโยคที่ว่า "พี่เลิกสนใจการเมืองนานแล้วค่ะ" อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

อ้างอิง

-ธงชัย วินิจจะกูล. ประชาธิปไตยที่มีกษัตริย์อยู่เหนือการเมือง. ฟ้าเดียวกัน. 2019